JAK DOJŚĆ DO SCHRONISKA NA HALI ORNAK W DOLINIE KOŚCIELISKIEJ?

Druga pod względem wielkości dolina w polskich Tatrach to Dolina Kościeliska. Za sprawą charakterystycznej rzeźby krajobrazu jest jednym z ciekawszych miejsc w całych Tatrach. Malowniczy przełom rzeczny, wąwozy, liczne jaskinie, wysokie ściany skalne, a wszystko to w towarzystwie szemrzącego górskiego strumienia. To przepis na wyjątkowo przyjemny górski spacer, tym bardziej że dojście z Kir (część Kościeliska) do Schroniska na Hali Ornak jest łagodne i stosunkowo krótkie.

Dolina Kościeliska to długi na około 8 kilometrów wąwóz o stromych zboczach pokrytych dolomitowymi skałami. Znajduje się w nich wiele jaskiń i szczelin, które można eksplorować, bo zostały poprowadzone przez nie szlaki turystyczne. Najbardziej znana jest Jaskinia Mroźna (wstęp płatny, aktualnie w remoncie). Odbijając z głównego szlaku, można dotrzeć do Jaskini Mylnej, Raptawickiej czy Obłazkowej.

Dnem Doliny Kościeliskiej płynie Kościeliski Potok, przechodzący w Kirową Wodę

a w okolicy Kościeliska zmieniając się w Czarny Dunajec. Krajobraz, jaki napotykamy na drodze z Kir, gdzie znajduje się parking, do Schroniska na Hali Ornak, w którym można posilić się przed powrotem, jest bardzo różnorodny. Począwszy od szerokich hal z bacówkami, na wąskich przesmykach tuż nad wodą pod skalną skałą kończąc.

Trasa zielonym szlakiem w obie strony to niemal 11 km, a pokonanie jej zajmie około 3 godzin (wg mapa-turystyczna.pl), z dziećmi odpowiednio więcej. Droga jest przyjemna, niemalże płaska. Czas pokonania drogi można skrócić korzystając z bryczki. Jeśli ktoś ma ochotę na większy przypływ adrenaliny, może urozmaicić wycieczkę wizytą w Wąwozie Kraków w drodze powrotnej.

Wejście do Doliny Kościeliskiej znajduje się w Kirach, części Kościeliska leżącej na szosie między Chochołowem a Zakopanem. Początkowo idziemy aleją, mijając restaurację Harnaś, postój bryczek, kasę Tatrzańskiego Parku Narodowego, karczmę i stoiska z pamiątkami oraz tablice informacyjne. Z czasem droga dnem doliny, którą prowadzi zielony szlak, robi się bardziej różnorodna, a każdy kolejny zakręt przynosi większe zauroczenie. Trasa wzdłuż doliny rozdziela północne szlaki Tatr Zachodnich: pasmo Ornaku i Kominiarskiego Wierchu na zachodzie od Tomanowych i Czerwonych Wierchów na wschodzie. Po drodze mijamy charakterystyczne zwężenia. Na początku przechodzimy przez Bramę Niżnią – Bramę Kantaka i wchodzimy na piękną, rozległą polanę – Wyżnią Miętusią Kirę, na której po dziś dzień pasą się owce w ramach wypasu kulturowego oraz znajduje się bacówka.

Po około 1300 metrach od wejścia na szlak dochodzimy na Cudakową Polanę. Dalej kierujemy się na Stare Kościeliska, w których niegdyś działała huta miedzi, żelaza oraz zakład metalurgiczny. Do dziś ostały się zaledwie resztki hutniczego pieca i murowana Kapliczka Zbójnicka.
Idąc dalej, zauważamy odejście do Jaskini Mroźnej (czarny szlak), ale my kontynuujemy wędrówkę zielonym szlakiem w stronę Hali Pisanej. Po drodze mijamy jeszcze pośrednią skalną bramę – Bramę Kraszewskiego.
Po 3,8 km docieramy na Polanę Pisaną. Jest otoczona przez liczne skaliste turnie. Kiedyś stały tu szałasy i bufet, dziś zostały już tylko stoły. Do tego miejsca docierają bryczki.

Wędrując dalej, przechodzimy przez Wyżnią Kościeliską Bramę – Bramę Raptawicką, która jest niezwykle malownicza. Zauważamy odejście żółtego szlaku w lewo w kierunku Wąwozu Kraków oraz kawałek dalej, za mostkiem, czerwonego szlaku w prawo w kierunku jaskiń. My jednak podążamy w stronę schroniska. Robi się wąsko. Tajemniczo. Po bokach drogi stoją strzeliste turnie, a płynąca potokiem woda obija się o skalne skały i jaskinie. Wchodzimy do gęstego lasu i po około 36 minutach docieramy na Halę Ornak, gdzie znajduje się schronisko.

Schronisko na Hali Ornak

Schronisko na Hali Ornak powstało po II wojnie światowej na krańcu Polany Ornaczańkiej – Hali Ornak. Oferuje miejsca noclegowe, a także schronienie i strawę dla spragnionych i wygłodniałych turystów. Serwowana tutaj szarlotka znajduje się na szlaku szarlotek tatrzańskich. Przy ładnej pogodzie warto usiąść na tarasie i podziwiać przepiękne widoki. Ze Schroniska na Hali Ornak widać Starorobociański Wierch, Błyszcz i Bystrą.

Dolina Kościeliska – informacje praktyczne

• Wędrówka w dwie strony Doliną Kościeliską aż do Schroniska na Hali Ornak to 11,1 km. Wycieczka w obie strony (bez postojów) zajmie minimum 3 godziny (czas podany według mapa-turystyczna.pl). Z dziećmi odpowiednio więcej.
• Trasa wiedzie drogą szutrową, kilkakrotnie przeprawiając się drewnianymi mostkami przez potok. W dużej części trasa jest przejezdna dla wózków dziecięcych, choć trzeba przygotować się na nierówności, kamienie i znaczne nachylenie. Przy dobrej motywacji solidny terenowy wózek dojedzie nawet do Schroniska na Hali Ornak.
• Trasę można uatrakcyjnić, odwiedzając podczas powrotu Wąwóz Kraków – przepiękną odnogę Doliny Kościeliskiej. Wejście jest dość trudne, idzie się po śliskich kamieniach, w pewnym momencie jest drabina i łańcuchy – więc to raczej trasa dla dorosłych i starszych dzieci. Według mapy to 1,3 km, co powinno zająć 30 minut, jednak naszym zdaniem zdecydowanie więcej ze względu na trudność trasy.
• Niedaleko Schroniska na Hali Ornak znajduje się Smreczyński Staw (dodatkowe 2,3 km, około 1 godziny). W przeciwieństwie do zielonego szlaku z Kir na Halę Ornak na czarnym szlaku nad Smreczyński Staw z pewnością będą prawdziwe pustki.
• Z okolic restauracji Harnaś przy szosie Zakopane–Chochołów znajduje się postój bryczek, które wwożą turystów aż do Polany Pisanej, skąd do schroniska pozostaje do przejścia około 1,7 km w jedną stronę, czyli 36 minut.
• Wejście do Doliny Kościeliskiej oznacza wejście na teren Tatrzańskiego Parku Narodowego i wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty za wstęp: 3 zł (ulgowy), 6 zł (normalny). W sprzedaży są także bilety 7-dniowe: 15 zł (ulgowy), 30 zł (normalny).
• Wiele parkingów znajduje się w Kirach. Bilet kosztuje od 15 do 30 zł za cały dzień, w zależności od parkingu. Jednak jeśli pojawicie się tu w tygodniu po sezonie, jest duża szansa, że znajdziecie bezpłatne miejsce.
• Po drodze znajduje się kilka miejsc z toitoiami i ławkami, ale możliwość kupna czegoś ciepłego do jedzenia i picia jest albo w Kirach, albo w Schronisku na Hali Ornak.

Wpis dla Państwa przygotowali Magda i Jacek Zbieraj, podróżujący blogerzy: zbierajsie.pl